De verhouding tussen beide ingrediënten is één deel honing voor twee delen water, maar dat kan variëren naargelang het recept of de regio. De drank werd reeds genuttigd in de Oudheid. In Rome en het Antieke Griekenland bijvoorbeeld, maar ook bij oude culturen zoals de Kelten, de Saksen en de Vikings. Blijkbaar was de honingdrank zelfs gekend bij de Maya’s!
Deze nectar van de goden verbergt tevens een mooi verhaal. De vertaling van ‘huwelijksreis’ in de Romaanse talen heeft namelijk een link naar deze drank. Lune de miel, luna de miel en lua de mel zijn de woorden die men gebruikt in respectievelijk het Frans, Spaans en Portugees. In de uitdrukkingen zit er een verwijzing naar de ‘maan’, meer bepaald de periode van achtentwintig dagen. In het tweede deel heeft men het duidelijk over ‘honing’. Daar zit een gebruik achter dat de jonggehuwden moesten volgen. Gedurende de eerste achtentwintig dagen na de huwelijksvoltrekking – de wittebroodsweken – moesten ze iedere dag een kop hidromel drinken. Indien ze dit stipt deden, zou de vrouw snel zwanger zijn van een zoon!