Artikel

Maar blijkbaar is Brussel ook op zaterdagavond een bruisende stad en werden de toegangswegen volop gebruikt, met een echte Portugese “atraso” of vertraging als resultaat. Gelukkig had iedereen op tijd zijn ticket en na een snel toilet- en vestiairebezoek konden we ons nestelen in de fluwelen zeteltjes van het eerste zijbalkon.

Op het podium, lange, verticale doeken en vier minipodia voor de begeleidende muzikanten. Mariza zet duidelijk haar muzikale entourage op een voetstuk en later bleek dat ze dat meer dan verdienen. In haar eigen typische kledingstijl kwam ze op in een fonkelende, zwarte lange jurk. En dat in combinatie met het millimeters korte witte haar… Wat een uitstraling verscheen daar! De fadista, geboren in Mozambique maar opgegroeid in Lisboa, bracht haar klassiekers. “Fado Primavera”, “Chuva”, “Beijo da saudade”, “Meu fado”. Al vrij snel omarmde de zuiderse sfeer de aanwezigen in de Henri Le Boeufzaal. Het folcloreliedje uit de Alentejo “Feira do Castro” vulde de zaal met vreugde, aanlokkelijke danspasjes en oorstrelende gitaarmuziek. Het concert was een wervelende aaneenschakeling van intimistische pure fado, vrolijke ritmes en muzikale intermezzo’s. Wervelend, je kan het bijna letterlijk nemen. Het publiek werd bij de hand genomen om te genieten, in de handen te klappen, uit volle borst mee te zingen en de fado ten volle te beleven. Door middel van lichteffecten, handbewegingen en het magnifieke “Rosa branca” nam heel de zaal deel aan het bruisende concert. Ik had gelezen dat ze het contact met haar publiek zeer ten harte neemt en bij het bisnummer “Oh gente da minha terra” verscheen ze dan ook tussen het publiek en nam ze uitgebreid de tijd om handen te schudden.

Het hoogtepunt voor onze groep lag misschien wel ná het concert. Ik had BOZAR gevraagd naar een “meet and greet”, maar die verwezen me naar het management, maar dan moet je voorbij strak voor zich uitkijkende Securitasboys… Gelukkig kwam er één van de gitaristen langs die onze “luso”vraag begreep. Na enkele minuten verscheen ze daar voor ons, met tijd voor een handtekening en een onvergetelijk fotomoment!!

Wat ik vandaag las, heb ik gisteren ten volle beleefd. “Mariza is dé diva van de wereldmuziek!”