Artikel

Vraag het aan ieder kind, Sint-Maarten staat gelijk aan koekjes, chocolade en een berg speelgoed.

In meer realistische teksten is Martinus van Savaria vooral bekend als de jonge soldaat Martinus die zijn mantel of “cappa” deelde met een arme die rilde van de kou aan de stadspoort van Amiens.

Van zijn vader, een hoge officier in het Romeinse leger, had hij de naam Martinus gekregen “toegewijd aan Mars, de god van de oorlog”.

Maar na het weggeven van een stuk van zijn mantel beseft Martinus dat er voor hem geen toekomst is in het leger, maar wel als geestelijke. Hij bekeert zich tot het christendom, wordt bisschop van de stad Tours en zal heilig verklaard worden in de vijfde eeuw.

Sindsdien staat de goedhartige daad van Sint-Maarten symbool voor het ‘delen met anderen’. Eeuwenlang werd Tours overspoeld door pelgrims die er kwamen bidden aan het graf van de heilige.

In de achtste eeuw waagden zelfs de Moren zich in die streek, aangetrokken door de goudschat die verborgen zou zijn in het schrijn van de populaire heilige. De Moorse troepen werden echter in het jaar 732 verslagen door een groep krijgers onder leiding van Karel van Herstal, hofmeier van de Merovingische koning. Deze veldslag staat in de geschiedenisboeken vermeld als “De Slag bij Poitiers” en wordt beschouwd als het einde van de Moorse inval op het Iberisch Schiereiland en in Zuid-Frankrijk. Karel van Herstal wordt vanaf dan Karel Martel, hij die met een hamer de Moren versloeg.